Als illegale Cobra 6 knallers knetteren ze om je oren, de eindejaarslijstjes en voorspellingen. Uitkijken. Van teveel nieuwe trends krijg je net zo’n draaierig gevoel in je maag als van een schaal oliebollen. Niet doen dus. Want leveren die wijze woorden wel wat op, eigenlijk?
We nemen de proef op de som. In plaats van nieuwe wijze lessen te verteren, heb ik een oude van vorig jaar gepakt. Zaten ze er dichtbij? Ik herlas De toekomst van werk van de site Management Pro – de management trendwatcher, ofwel beroepsmatige koffiedikkijkers. Op 27 januari 2016 kondigden zij een revolutie aan, de Vierde Industriële Revolutie. Als die voorspelling correct was, hadden we daar de afgelopen twaalf maanden wat van moeten zien. Let’s see…
Bij een gemiddelde onderneming zal 45% van de activiteiten worden geautomatiseerd of gerobotiseerd. Daarmee begint vandaag de Vierde Industriële Revolutie. Het disruptieve effect verstoort de business modellen van organisaties. De impact van technologie verkort de houdbaarheid van huidige of bestaande vaardigheden van de medewerkers. Daardoor kunnen medewerkers zich vrijmaken om zich te focussen op nieuwe taken, zodat naar verwachting in 2020 meer dan een derde van de kernvaardigheden van de meeste beroepen bestaat uit vaardigheden die nu nog niet als cruciaal worden beschouwd voor het werk van vandaag.
Hoppa, dat hakt erin, wat je noemt dik hout en planken zagen. Eerlijk gezegd heb ik niet waargenomen dat de organisaties om me heen het afgelopen jaar 45% van hun mensen eruit mikten en die activiteiten nu door machines en robots laten doen, maar het beeld is duidelijk. Als we de onterechte acute urgentie die Management Pro in de tekst stopte er even uitfilteren, houden we een plaatje over dat past bij het komende jaar: let op, je moet tijd vrijmaken om bij de tijd te blijven. En dat sluit mooi aan op de enige vetgedrukte regel in het artikel: Daarmee behoort Investeren in Mensen tot verreweg de hoogste prioriteit binnen de organisatiestrategie.
Kijk, daar kunnen we wel wat mee. Je bent niet alleen zelf verantwoordelijk om in een snelle tijd snel nieuwe competenties op te doen, jouw organisatie is dat ook. De wijze les is dan deze: Eis het op, die extra denktijd, die korte bijscholing, die second opinion, die ruimte voor een andere aanpak, die cultuur waarin zoeken en fouten maken gehonoreerd wordt en niet afgestraft, die buddy, die coach, trainer, supervisor, intervisor, pastoor of klankschalentheoriticus die je wilt inschakelen om je grenzen te verkennen en te verleggen. Want dat doe je immers niet voor jezelf, maar voor de toekomst van de zaak. Weiger om van het ene hectische project in het andere te rollen, en eis ruimte, tijd en geld op om pas op de plaats te maken. Eis een werktijdverdeling die past bij de toekomst: 55% productie en 45% ontwikkeling. Maak klip en klaar duidelijk wat het belangrijkste kapitaal van een moderne organisatie is: we, the people.
LINKS