Sorry dat ik wat laat ben met deze blog. De luier van mijn demente overbuurvrouw moest verschoond, dat is voor mij ook nieuw. Het duurde langer dan ik verwachtte, noodgedwongen ging ik halverwege weg. Hopelijk komt mijn andere buurman er vanavond aan toe haar ook weer een schone om te doen.
Zoals we allemaal weten, is op Prinsjesdag een soort wintertijd ingegaan: het tijdperk van de participatiesamenleving. De overheid gaat niet elk grassprietje meer bijknippen, dus nu worden Nederlanders geacht het onderling te regelen. Geen probleem: dwing je kind een zorgopleiding in (voor de luiers), ga naast een tuinier wonen (voor de grasspriet) of zet je spaargeld op een Zwitsere bank.
Dat heet ‘je eigen verantwoordelijkheid nemen’. Het mooiste voorbeeld van die nieuwe visie op Nederland is het onderwijs. Daar is ineens de leraar herontdekt als doorslaggevende succesfactor. Die krijgt meer zeggenschap, ruimte en faciliteiten, dan komt alles goed. Dat is allemaal zo helder nog niet geregeld, maar de boodschap is duidelijk: de docent lost het vanaf nu zelf op, daar krijgt hij immers de ruimte voor.
Als klap op de vuurpijl start het kabinet binnenkort met een geweldige campagne die laat zien hoe het moet. In de prachtige natuurdocumentaire ‘De Nieuwe Wildernis’ zien we hoe ook in ons kleine land de survival of the fittest zich in alle glorie afspeelt. Alleen een hek om de Oostvaardersplassen is voldoende om een natuurlijk evenwicht te realiseren. We zien fraaie voorbeelden hoe je storm en honger in je afgebakende gebiedje over je heen kunt laten komen, en de schoonheid van het zwakke dier als voedsel voor de volgende schakel in de voedselketen. Goed voorbeeld doet volgen. Zoet en eervol, die natuurlijke participatie.
De Nieuwe Wildernis van Nederland, waar we onze natuurlijke verhoudingen opnieuw uitvinden. Alsof de eerste de beste wolf die hier opduikt niet al gelijk omver werd gereden. Dus docenten, verzorgers, familie en vrienden, neem die roze wensbril niet aan. Een actuele manier om te zien hoe het toegaat in een samenleving waar je het zelf uit moet zoeken, is die andere grote primeur: het computerspel Grand Theft Auto V. Een betere en spannender handleiding voor de moderne samenleving is er niet. In GTAV dop je je eigen boontjes, en gebruik je alle middelen die je ten dienste staan om in de moderne stadsjungle te overleven. Om te zorgen dat je je portie meekrijgt. Grappig, dynamisch en uiterst leerzaam. Zou verplicht moeten zijn op elke boekenlijst.
Een computergame als richtlijn voor het leven. Weer eens wat anders dan de Bijbel, Het Kapitaal of de Dow Jones. Misschien neem ik GTA volgende keer wel op de laptop mee naar mijn overbuurvrouw. Ziet zij ook eens zien hoe het eigenlijk moet. Kan ze het met die luier de volgende keer zelf wel.
LINKS